парашутик
ПАРАШУТИК, а, ч. Зменш.-пестл. до парашут. Ворожі літаки.. розвішували в небі на маленьких парашутиках "ліхтарі", які заливали холодним білим світлом землю (Ткач, Крута хвиля, 1956, 91); * Образно. Голівка її [кульбабки] в біленькій прозорій шапочці. Зірвеш обережно цю шапочку, подмеш на неї - і поніс вітерець малесенькі пухнасті парашутики (Коп., Як вони.., 1961, 8).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | парашутик | парашутики |
Родовий | парашутика | парашутиків |
Давальний | парашутикові, парашутику | парашутикам |
Знахідний | парашутик | парашутики |
Орудний | парашутиком | парашутиками |
Місцевий | на/у парашутику | на/у парашутиках |
Кличний | парашутику | парашутики |