писарювання
ПИСАРЮВАННЯ, я, с., розм. Дія за знач. писарювати. Пішов у писарі. Високомір'я, низькопоклонство, хабарі!.. Остогидло писарювання мені, оселився дома (Тесл., З книги життя, 1949, 73).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | писарювання | писарювання |
Родовий | писарювання | писарювань |
Давальний | писарюванню | писарюванням |
Знахідний | писарювання | писарювання |
Орудний | писарюванням | писарюваннями |
Місцевий | на/у писарюванні | на/у писарюваннях |
Кличний | писарювання | писарювання |