розтринькувачка
РОЗТРИНЬКУВАЧКА, и, ж., розм. Жін. до розтринькувач.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | розтринькувачка | розтринькувачки |
Родовий | розтринькувачки | розтринькувачок |
Давальний | розтринькувачці | розтринькувачкам |
Знахідний | розтринькувачку | розтринькувачок |
Орудний | розтринькувачкою | розтринькувачками |
Місцевий | на/у розтринькувачці | на/у розтринькувачках |
Кличний | розтринькувачко | розтринькувачки |