спарування
СПАРУВАННЯ, я, с. Дія за знач. спарувати і спаруватися. [Тиміш:] Ну, дозволь разок поцілувать на заклад нашого спарування. [Л у к е р а:] Тоді ж і цілуватимеш, як спаруємось (Кроп., V, 1959, 583).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | спарування | спарування |
Родовий | спарування | спарувань |
Давальний | спаруванню | спаруванням |
Знахідний | спарування | спарування |
Орудний | спаруванням | спаруваннями |
Місцевий | на/у спаруванні | на/у спаруваннях |
Кличний | спарування | спарування |