співквартирантка
СПІВКВАРТИРАНТКА, и, ж. Жін. до співквартирант.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | співквартирантка | співквартирантки |
Родовий | співквартирантки | співквартиранток |
Давальний | співквартирантці | співквартиранткам |
Знахідний | співквартирантку | співквартиранток |
Орудний | співквартиранткою | співквартирантками |
Місцевий | на/у співквартирантці | на/у співквартирантках |
Кличний | співквартирантко | співквартирантки |