тапчан
ТАПЧАН, а, ч. Вид ліжка з дощок без спинок. Тато сидів коло вікна на тапчані (Свидн., Люборацькі, 1955. 10); Він вхопив.. свій величезний і тяжкий сінник і кинув його на тапчан (Фр., IV, 1950, 489); Було далеко за північ, коли Франтішек.. приліг на дощаному своєму тапчані (Скл., Карпати, II, 1954, 120).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | тапчан | тапчани |
Родовий | тапчана | тапчанів |
Давальний | тапчанові, тапчану | тапчанам |
Знахідний | тапчан | тапчани |
Орудний | тапчаном | тапчанами |
Місцевий | на/у тапчані | на/у тапчанах |
Кличний | тапчане | тапчани |