тетрахорд
ТЕТРАХОРД, -у, ч. Музичний чотириступеневий звукоряд; в тональній кожна октава має два тетрахорди: I, II, III і IV ступені складають нижній тетрахорд, а V, VI, VII і VIII – верхній; лежав в основі усіх давньогрецьких звукорядів.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | тетрахорд | тетрахорди |
Родовий | тетрахорду | тетрахордів |
Давальний | тетрахордові, тетрахорду | тетрахордам |
Знахідний | тетрахорд | тетрахорди |
Орудний | тетрахордом | тетрахордами |
Місцевий | на/у тетрахорді | на/у тетрахордах |
Кличний | тетрахорде | тетрахорди |