інспіратор
ІНСПІРАТОР, а, ч., книжн. Той, хто підбурює, намовляє до чого-небудь; підбурювач.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | інспіратор | інспіратори |
Родовий | інспіратора | інспіраторів |
Давальний | інспіраторові, інспіратору | інспіраторам |
Знахідний | інспіратора | інспіраторів |
Орудний | інспіратором | інспіраторами |
Місцевий | на/у інспіраторі, інспіраторові | на/у інспіраторах |
Кличний | інспіраторе | інспіратори |