безаварійний
БЕЗАВАРІЙНИЙ, а, е. Який не має аварій, не супроводиться аваріями. Від стану ізоляторів залежить безаварійна робота [електричної] лінії (Сіль. лінії електропередачі, 1956, 58).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | безаварійний | безаварійна | безаварійне | безаварійні |
Родовий | безаварійного | безаварійної | безаварійного | безаварійних |
Давальний | безаварійному | безаварійній | безаварійному | безаварійним |
Знахідний | безаварійний, безаварійного | безаварійну | безаварійне | безаварійні, безаварійних |
Орудний | безаварійним | безаварійною | безаварійним | безаварійними |
Місцевий | на/у безаварійному, безаварійнім | на/у безаварійній | на/у безаварійному, безаварійнім | на/у безаварійних |