вибуравлювання
ВИБУРАВЛЮВАННЯ, я, с. Дія за знач. вибуравлювати.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | вибуравлювання | вибуравлювання |
Родовий | вибуравлювання | вибуравлювань |
Давальний | вибуравлюванню | вибуравлюванням |
Знахідний | вибуравлювання | вибуравлювання |
Орудний | вибуравлюванням | вибуравлюваннями |
Місцевий | на/у вибуравлюванні | на/у вибуравлюваннях |
Кличний | вибуравлювання | вибуравлювання |