гранульований
ГРАНУЛЬОВАНИЙ, а, е, спец. 1. Дієпр. пас. мин. ч. до гранулювати.
2. у знач. прикм. Який має форму гранул. Під весняну культивацію вносимо азотні добрива, при сівбі кукурудзи - гранульований суперфосфат (Колг. Укр., 11, 1961, 21).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | гранульований | гранульована | гранульоване | гранульовані |
Родовий | гранульованого | гранульованої | гранульованого | гранульованих |
Давальний | гранульованому | гранульованій | гранульованому | гранульованим |
Знахідний | гранульований, гранульованого | гранульовану | гранульоване | гранульовані, гранульованих |
Орудний | гранульованим | гранульованою | гранульованим | гранульованими |
Місцевий | на/у гранульованому, гранульованім | на/у гранульованій | на/у гранульованому, гранульованім | на/у гранульованих |