естрадний
ЕСТРАДНИЙ, а, е. Який виступає на естраді. Пораненим [у госпіталях] потрібен спокій, відпочинок і скорше виступи естрадних акторів, аніж сива, припала порохом старовина (Кучер, Чорноморці, 1956, 85); // Признач. для виконання на естраді. Слабеньке сопрано механічно.. виконувало - саме виконувало, а не співало - естрадну пісеньку про кохання (Дмит., Наречена, 1959, 185).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | естрадний | естрадна | естрадне | естрадні |
Родовий | естрадного | естрадної | естрадного | естрадних |
Давальний | естрадному | естрадній | естрадному | естрадним |
Знахідний | естрадний, естрадного | естрадну | естрадне | естрадні, естрадних |
Орудний | естрадним | естрадною | естрадним | естрадними |
Місцевий | на/у естрадному, естраднім | на/у естрадній | на/у естрадному, естраднім | на/у естрадних |