кераміт
КЕРАМІТ, -у, ч. Випалена цегла-брущатка; застосовується для брукування доріг.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | кераміт | кераміти |
Родовий | кераміту | керамітів |
Давальний | керамітові, кераміту | керамітам |
Знахідний | кераміт | кераміти |
Орудний | керамітом | керамітами |
Місцевий | на/у кераміті | на/у керамітах |
Кличний | кераміте | кераміти |