комплектувати
КОМПЛЕКТУВАТИ, ую, уєш, недок., перех. 1. Складати комплекти чого-небудь. Комплектувати газети.
2. Набирати потрібну кількість кого-, чого-небудь; доповнювати до комплекту. Медичні вузи треба комплектувати переважно з людей, які не менше двох років працювали у медичних.. закладах (Рад. Укр., 16.IV 1959, 3); Комплектувати полк; Комплектувати бібліотеку.
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
---|---|---|
ОДНИНА | МНОЖИНА | |
1 особа | комплектую | комплектуємо |
2 особа | комплектуєш | комплектуєте |
3 особа | комплектує | комплектують |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
ОДНИНА | МНОЖИНА | |
1 особа | комплектуватиму | комплектуватимемо |
2 особа | комплектуватимеш | комплектуватимете |
3 особа | комплектуватиме | комплектуватимуть |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
ОДНИНА | МНОЖИНА | |
Чоловічий рід | комплектував | комплектували |
Жіночий рід | комплектувала | |
Середній рід | комплектувало | |
НАКАЗОВИЙ СПОСІБ | ||
ОДНИНА | МНОЖИНА | |
1 особа | комплектуймо | |
2 особа | комплектуй | комплектуйте |
ДІЄПРИСЛІВНИК | ||
Теперішній час | комплектуючи | |
Минулий час | комплектувавши |