лайдакуватий
ЛАЙДАКУВАТИЙ, а, е. Який має риси, схильності лайдака (у 1 знач.). Він поглянув на Огея, придушеного думками і все такого ж недовірливого, лайдакува-того (Досв., Вибр., 1959, 316).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | лайдакуватий | лайдакувата | лайдакувате | лайдакуваті |
Родовий | лайдакуватого | лайдакуватої | лайдакуватого | лайдакуватих |
Давальний | лайдакуватому | лайдакуватій | лайдакуватому | лайдакуватим |
Знахідний | лайдакуватий, лайдакуватого | лайдакувату | лайдакувате | лайдакуваті, лайдакуватих |
Орудний | лайдакуватим | лайдакуватою | лайдакуватим | лайдакуватими |
Місцевий | на/у лайдакуватому, лайдакуватім | на/у лайдакуватій | на/у лайдакуватому, лайдакуватім | на/у лайдакуватих |