маскарадний
МАСКАРАДНИЙ, а, е. Стос. до маскараду (у 1 знач.). Був справжній маскарадний бал, дуже модний і парадний (Коцюб., III, 1956, 193); В розпал свята до залу вступив листоноша. Вже хтозна: чи справжній, чи теж маскарадний, але з поштарською торбиною, в кашкеті зв'язківця (Збан., Курил. о-ви, 1963, 191); // Признач. для маскараду. Плащ падає - перед нами молода, дуже вродлива дівчина в прегарному маскарадному вбранні (Коч., II, 1956, 262).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | маскарадний | маскарадна | маскарадне | маскарадні |
Родовий | маскарадного | маскарадної | маскарадного | маскарадних |
Давальний | маскарадному | маскарадній | маскарадному | маскарадним |
Знахідний | маскарадний, маскарадного | маскарадну | маскарадне | маскарадні, маскарадних |
Орудний | маскарадним | маскарадною | маскарадним | маскарадними |
Місцевий | на/у маскарадному, маскараднім | на/у маскарадній | на/у маскарадному, маскараднім | на/у маскарадних |