нашіптування
НАШІПТУВАННЯ, я, с . Дія за знач. нашіптувати; // Те, що хто-небудь нашіптує комусь. Він був глибоко чесним, простим і щиросердим, тому сприйняв за правду нашіптування свого начштабу (Ю. Бедзик, Полки.., 1959, 103); - Тепер мені ще болючіше, бо я бачу, що, мабуть, помилився, послухав нашіптування... (Донч., Шахта.., 1949, 113).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | нашіптування | нашіптування |
Родовий | нашіптування | нашіптувань |
Давальний | нашіптуванню | нашіптуванням |
Знахідний | нашіптування | нашіптування |
Орудний | нашіптуванням | нашіптуваннями |
Місцевий | на/у нашіптуванні | на/у нашіптуваннях |
Кличний | нашіптування | нашіптування |