приурочування
ПРИУРОЧУВАННЯ, я, с. Дія за знач. приурочувати.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | приурочування | приурочування |
Родовий | приурочування | приурочувань |
Давальний | приурочуванню | приурочуванням |
Знахідний | приурочування | приурочування |
Орудний | приурочуванням | приурочуваннями |
Місцевий | на/у приурочуванні | на/у приурочуваннях |
Кличний | приурочування | приурочування |