унітарний
УНІТАРНИЙ, а, е. Об'єднаний, єдиний, який становить собою одне ціле. Унітарна держава; // Спрямований на об'єднання; об'єднуючий. Унітарні перетворення.
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | унітарний | унітарна | унітарне | унітарні |
Родовий | унітарного | унітарної | унітарного | унітарних |
Давальний | унітарному | унітарній | унітарному | унітарним |
Знахідний | унітарний, унітарного | унітарну | унітарне | унітарні, унітарних |
Орудний | унітарним | унітарною | унітарним | унітарними |
Місцевий | на/у унітарному, унітарнім | на/у унітарній | на/у унітарному, унітарнім | на/у унітарних |