утрирування
УТРИРУВАННЯ, я, с . Дія за знач. утрирувати. Художня манера [Бранко] Шотра відзначається підкресленим прагненням до експресії, якої митець досягав шляхом утрирування форми (Мист., 3, 1959, 29).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | утрирування | утрирування |
Родовий | утрирування | утрирувань |
Давальний | утрируванню | утрируванням |
Знахідний | утрирування | утрирування |
Орудний | утрируванням | утрируваннями |
Місцевий | на/у утрируванні | на/у утрируваннях |
Кличний | утрирування | утрирування |