халамида
ХАЛАМИДА, и, ж., розм. Те саме, що балахон; // Те саме, що ряса. Меткий був дяк, хоч і в халамиді, та учень був меткіший: зразу грюкнув кулаком у вікно і вилетів, як кіт, надвір (Вас., Вибр., 1950, 213); Та й чудний же він [о. Василь]. Як вирядиться було у нову свою халамиду (так він узивав), примаже височки оливою, візьме парасоль у руки - ну прямо реготатися з нього, та й тільки (Хотк., І, 1966, 76).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | халамида | халамиди |
Родовий | халамиди | халамид |
Давальний | халамиді | халамидам |
Знахідний | халамиду | халамиди |
Орудний | халамидою | халамидами |
Місцевий | на/у халамиді | на/у халамидах |
Кличний | халамидо | халамиди |
халамид
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | халамид | халамиди |
Родовий | халамида | халамидів |
Давальний | халамидові, халамиду | халамидам |
Знахідний | халамида | халамидів |
Орудний | халамидом | халамидами |
Місцевий | на/у халамиді, халамидові | на/у халамидах |
Кличний | халамиде | халамиди |