шампан
ШАМПАН, у, ч., заст. Шампанське. Дайте-но нам, щоб розвіяти страх, Устриць, шампану, любові! (Рильський, І, 1960, 307); Пили там французькі шампани, а заїдали живими хорлянськими устрицями (Гончар, II, 1959, 44); * У порівн. Напивались [ми] різким осіннім повітрям, яке грало на сонці наче шампан (Коцюб., II, 1955, 248).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | шампан | шампани |
Родовий | шампану | шампанів |
Давальний | шампанові, шампану | шампанам |
Знахідний | шампан | шампани |
Орудний | шампаном | шампанами |
Місцевий | на/у шампані | на/у шампанах |
Кличний | шампане | шампани |