шлейфний
ШЛЕЙФНИЙ, а, е, ел. Який має шлейф (у 4 знач.). Шлейфний осцилограф.
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | шлейфний | шлейфна | шлейфне | шлейфні |
Родовий | шлейфного | шлейфної | шлейфного | шлейфних |
Давальний | шлейфному | шлейфній | шлейфному | шлейфним |
Знахідний | шлейфний, шлейфного | шлейфну | шлейфне | шлейфні, шлейфних |
Орудний | шлейфним | шлейфною | шлейфним | шлейфними |
Місцевий | на/у шлейфному, шлейфнім | на/у шлейфній | на/у шлейфному, шлейфнім | на/у шлейфних |