єгермейстер
ЄГЕРМЕЙСТЕР, а, ч. Придворний чин і посада начальника над єгерями в імператорському, королівському і т. ін. мисливстві.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | єгермейстер | єгермейстри |
Родовий | єгермейстра | єгермейстрів |
Давальний | єгермейстрові, єгермейстру | єгермейстрам |
Знахідний | єгермейстра | єгермейстрів |
Орудний | єгермейстром | єгермейстрами |
Місцевий | на/у єгермейстрі, єгермейстрові | на/у єгермейстрах |
Кличний | єгермейстре | єгермейстри |