вимучування
ВИМУЧУВАННЯ, я, с. Дія за знач. вимучувати.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | вимучування | вимучування |
Родовий | вимучування | вимучувань |
Давальний | вимучуванню | вимучуванням |
Знахідний | вимучування | вимучування |
Орудний | вимучуванням | вимучуваннями |
Місцевий | на/у вимучуванні | на/у вимучуваннях |
Кличний | вимучування | вимучування |