рашкет
РАШКЕТ, -а, ч. У ручному друкарському верстаті – рамка з натягнутим на неї аркушем паперу, у якому прорізані отвори, що відповідають смугам набору; перешкоджає забрудненню полів паперового аркуша під час друкування.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | рашкет | рашкети |
Родовий | рашкета | рашкетів |
Давальний | рашкетові, рашкету | рашкетам |
Знахідний | рашкет | рашкети |
Орудний | рашкетом | рашкетами |
Місцевий | на/у рашкеті | на/у рашкетах |
Кличний | рашкете | рашкети |