адресований
АДРЕСОВАНИЙ, а, е. Дієпр. пас. мин. ч. до адресувати. Драгоманов старанно зберігав усі адресовані до нього листи (Фр., XVI, 1955, 365); Вони [притчі і легенди І. Франка].. адресовані до сучасності (Рильський, III, 1956, 271).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | адресований | адресована | адресоване | адресовані |
Родовий | адресованого | адресованої | адресованого | адресованих |
Давальний | адресованому | адресованій | адресованому | адресованим |
Знахідний | адресований, адресованого | адресовану | адресоване | адресовані, адресованих |
Орудний | адресованим | адресованою | адресованим | адресованими |
Місцевий | на/у адресованому, адресованім | на/у адресованій | на/у адресованому, адресованім | на/у адресованих |