анастазис
АНАСТАЗИС, -у, ч. 1. мед. Одужання. 2. філос., рел. Неперервне існування душі.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | анастазис | анастазиси |
Родовий | анастазису | анастазисів |
Давальний | анастазисові, анастазису | анастазисам |
Знахідний | анастазис | анастазиси |
Орудний | анастазисом | анастазисами |
Місцевий | на/у анастазисі | на/у анастазисах |
Кличний | анастазисе | анастазиси |