анестезуючий
АНЕСТЕЗУЮЧИЙ, а, е, мед. Дієпр. акт. теп. ч. до анестезувати. У 1880 році В. К. Анреп встановив анестезуючі властивості кокаїну. Виявилось, що кокаїн блокує чутливість нервових закінчень (Знання.., 5, 1965, 3).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | анестезуючий | анестезуюча | анестезуюче | анестезуючі |
Родовий | анестезуючого | анестезуючої | анестезуючого | анестезуючих |
Давальний | анестезуючому | анестезуючій | анестезуючому | анестезуючим |
Знахідний | анестезуючий, анестезуючого | анестезуючу | анестезуюче | анестезуючі, анестезуючих |
Орудний | анестезуючим | анестезуючою | анестезуючим | анестезуючими |
Місцевий | на/у анестезуючому, анестезуючім | на/у анестезуючій | на/у анестезуючому, анестезуючім | на/у анестезуючих |