вагранниця
ВАГРАННИЦЯ, і, ж. Жін. до вагранник. Сидів Корольов мовчки.. й думав чомусь про вагранницю Марію Коханцеву (Шиян, Магістраль, 1934, 13).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | вагранниця | вагранниці |
Родовий | вагранниці | вагранниць |
Давальний | вагранниці | вагранницям |
Знахідний | вагранницю | вагранниць |
Орудний | вагранницею | вагранницями |
Місцевий | на/у вагранниці | на/у вагранницях |
Кличний | ваграннице | вагранниці |