гарант
ГАРАНТ, а, ч. Той, хто гарантує що-небудь; поручитель. В особі Радянського Союзу український народ, як і всі інші народи, мав надійного гаранта свого національного суверенітету і незалежності (Рад. Укр., 24.Х 1957, 1).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | гарант | гаранти |
Родовий | гаранта | гарантів |
Давальний | гарантові, гаранту | гарантам |
Знахідний | гарант, гаранта | гаранти, гарантів |
Орудний | гарантом | гарантами |
Місцевий | на/у гаранті | на/у гарантах |
Кличний | гаранте | гаранти |