гонорарний
ГОНОРАРНИЙ, а, е. Прикм. до гонорар. Де-де, а над гонорарною відомістю всі потрудилися в поті лиця свого (Веч. Київ, 18.11 1958, 2).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | гонорарний | гонорарна | гонорарне | гонорарні |
Родовий | гонорарного | гонорарної | гонорарного | гонорарних |
Давальний | гонорарному | гонорарній | гонорарному | гонорарним |
Знахідний | гонорарний, гонорарного | гонорарну | гонорарне | гонорарні, гонорарних |
Орудний | гонорарним | гонорарною | гонорарним | гонорарними |
Місцевий | на/у гонорарному, гонорарнім | на/у гонорарній | на/у гонорарному, гонорарнім | на/у гонорарних |