декламаторка
ДЕКЛАМАТОРКА, и, ж., розм. Жін. до декламатор 1.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | декламаторка | декламаторки |
Родовий | декламаторки | декламаторок |
Давальний | декламаторці | декламаторкам |
Знахідний | декламаторку | декламаторок |
Орудний | декламаторкою | декламаторками |
Місцевий | на/у декламаторці | на/у декламаторках |
Кличний | декламаторко | декламаторки |