домурований
ДОМУРОВАНИЙ, а, е. Дієпр. пас. мин. ч. до домурувати.
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | домурований | домурована | домуроване | домуровані |
Родовий | домурованого | домурованої | домурованого | домурованих |
Давальний | домурованому | домурованій | домурованому | домурованим |
Знахідний | домурований, домурованого | домуровану | домуроване | домуровані, домурованих |
Орудний | домурованим | домурованою | домурованим | домурованими |
Місцевий | на/у домурованому, домурованім | на/у домурованій | на/у домурованому, домурованім | на/у домурованих |