екіпірування
ЕКІПІРУВАННЯ, я, с. 1. Дія за знач. екіпірувати і екіпіруватися.
2. Усе те, що потрібне для спорядження, обмундирування кого-, чого-небудь.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | екіпірування | екіпірування |
Родовий | екіпірування | екіпірувань |
Давальний | екіпіруванню | екіпіруванням |
Знахідний | екіпірування | екіпірування |
Орудний | екіпіруванням | екіпіруваннями |
Місцевий | на/у екіпіруванні | на/у екіпіруваннях |
Кличний | екіпірування | екіпірування |