загарливий
ЗАГАРЛИВИЙ, а, е, діал. Прикм. до загара; запопадливий, запальний, Загарливий до роботи (Сл. Гр.).; // Гарячий, напружений. Весь день поминув у загарливій роботі (Ільч., Серце жде, 1939, 223).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | загарливий | загарлива | загарливе | загарливі |
Родовий | загарливого | загарливої | загарливого | загарливих |
Давальний | загарливому | загарливій | загарливому | загарливим |
Знахідний | загарливий, загарливого | загарливу | загарливе | загарливі, загарливих |
Орудний | загарливим | загарливою | загарливим | загарливими |
Місцевий | на/у загарливому, загарливім | на/у загарливій | на/у загарливому, загарливім | на/у загарливих |