запаленілий
ЗАПАЛЕНІЛИЙ, а, е. Дієпр. акт. мин. ч. до запаленіти. Ученик [учень] станув перед учителем, весь запаленілий (Фр., IV, 1950, 323).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | запаленілий | запаленіла | запаленіле | запаленілі |
Родовий | запаленілого | запаленілої | запаленілого | запаленілих |
Давальний | запаленілому | запаленілій | запаленілому | запаленілим |
Знахідний | запаленілий, запаленілого | запаленілу | запаленіле | запаленілі, запаленілих |
Орудний | запаленілим | запаленілою | запаленілим | запаленілими |
Місцевий | на/у запаленілому, запаленілім | на/у запаленілій | на/у запаленілому, запаленілім | на/у запаленілих |