ландвер
ЛАНДВЕР, у, ч. У Німеччині та Австро-Угорщині - військовозобов'язаний другої черги або військова частина з цих військовозобов'язаних.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | ландвер | ландвери |
Родовий | ландверу | ландверів |
Давальний | ландверові, ландверу | ландверам |
Знахідний | ландвер | ландвери |
Орудний | ландвером | ландверами |
Місцевий | на/у ландвері | на/у ландверах |
Кличний | ландвере | ландвери |