майстрування
МАЙСТРУВАННЯ, я, с. Дія за знач. майструвати. Микола відшукав на антресолі свої інструменти.. Це все татусь колись йому придбав. Разом майстрували. Правда, перепадало їм за те майстрування (Збан., Курил. о-ви, 1963, 204).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | майстрування | майстрування |
Родовий | майстрування | майструвань |
Давальний | майструванню | майструванням |
Знахідний | майстрування | майстрування |
Орудний | майструванням | майструваннями |
Місцевий | на/у майструванні | на/у майструваннях |
Кличний | майстрування | майстрування |