меркантильний
МЕРКАНТИЛЬНИЙ, а, е. 1. Стос. до меркантилізму (у 1 знач.); пов'язаний з ним. Меркантильна політика; Меркантильна система.
2. перен. Дріб'язково ощадливий; корисливий (у 1 знач.). На особистій корисливості, на голому чистогані, меркантильних інтересах базується буржуазна культура (Тич., III, 1957, 314); Іван не зважав на клопітливі міркування свого меркантильного свата (Смолич, Мир.., 1958, 40).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | меркантильний | меркантильна | меркантильне | меркантильні |
Родовий | меркантильного | меркантильної | меркантильного | меркантильних |
Давальний | меркантильному | меркантильній | меркантильному | меркантильним |
Знахідний | меркантильний, меркантильного | меркантильну | меркантильне | меркантильні, меркантильних |
Орудний | меркантильним | меркантильною | меркантильним | меркантильними |
Місцевий | на/у меркантильному, меркантильнім | на/у меркантильній | на/у меркантильному, меркантильнім | на/у меркантильних |