мютюеліст
МЮТЮЕЛІСТ, -а, ч. Див. мютюелісти.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | мютюеліст | мютюелісти |
Родовий | мютюеліста | мютюелістів |
Давальний | мютюелістові, мютюелісту | мютюелістам |
Знахідний | мютюеліста | мютюелістів |
Орудний | мютюелістом | мютюелістами |
Місцевий | на/у мютюелісті, мютюелістові | на/у мютюелістах |
Кличний | мютюелісте | мютюелісти |