насадка
НАСАДКА, и, ж. 1. тільки насадка. Дія за знач. насадити2. Насадка бандажів - виключно складний процес (Баш, Вибр., 1948, 116).
2. Частина приладу або інструмента, насаджена на що-небудь. Витяжні труби над зонтом сушарки мають заслінки, які над дахом приміщення закінчуються жалюзійними насадками (Сад. і ягідн., 1957, 284).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | насадка | насадки |
Родовий | насадки | насадок |
Давальний | насадці | насадкам |
Знахідний | насадку | насадки |
Орудний | насадкою | насадками |
Місцевий | на/у насадці | на/у насадках |
Кличний | насадко | насадки |
насадок
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | насадок | насадки |
Родовий | насадка | насадків |
Давальний | насадкові, насадку | насадкам |
Знахідний | насадок | насадки |
Орудний | насадком | насадками |
Місцевий | на/у насадку | на/у насадках |
Кличний | насадку | насадки |