перегнутий
ПЕРЕГНУТИЙ, а, е. 1. Дієпр. пас. мин. ч. до перегнути. В боковій кишені піджака намацав [Береза] десять карбованців, двічі перегнутих (Томч., Готель.., 1960, 267); У воротях показався сухий, перегнутий утроє панок (Мирний, І, 1949, 252); // перегнуто, безос. присудк. сл. Так усе [металові конструкції] переплетено, перегнуто, погнуто (Вишня, І, 1956, 337).
2. у знач. прикм. Який перегнувся. Брати зупинилися біля одного перегнутого шевця, який сидів на довбаному стільчику (Стельмах, II, 1962, 155).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | перегнутий | перегнута | перегнуте | перегнуті |
Родовий | перегнутого | перегнутої | перегнутого | перегнутих |
Давальний | перегнутому | перегнутій | перегнутому | перегнутим |
Знахідний | перегнутий, перегнутого | перегнуту | перегнуте | перегнуті, перегнутих |
Орудний | перегнутим | перегнутою | перегнутим | перегнутими |
Місцевий | на/у перегнутому, перегнутім | на/у перегнутій | на/у перегнутому, перегнутім | на/у перегнутих |