першодрукар
ПЕРШОДРУКАР, я, ч. Той, хто поклав початок книгодрукуванню. Одним з яскравих символів і прикладів братерських зв'язків російської і української культур є те, що першодрукар Росії Іван Федоров був і першодрукарем України (Курс іст. укр. літ. мови, І, 1958, 70).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | першодрукар | першодрукарі |
Родовий | першодрукаря | першодрукарів |
Давальний | першодрукареві, першодрукарю | першодрукарям |
Знахідний | першодрукаря | першодрукарів |
Орудний | першодрукарем | першодрукарями |
Місцевий | на/у першодрукарі, першодрукареві | на/у першодрукарях |
Кличний | першодрукарю | першодрукарі |