підказувачка
ПІДКАЗУВАЧКА, и, ж., рідко. Жін. до підказувач.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | підказувачка | підказувачки |
Родовий | підказувачки | підказувачок |
Давальний | підказувачці | підказувачкам |
Знахідний | підказувачку | підказувачок |
Орудний | підказувачкою | підказувачками |
Місцевий | на/у підказувачці | на/у підказувачках |
Кличний | підказувачко | підказувачки |