підкомірчик
ПІДКОМІРЧИК, а, ч., рідко. Те саме, що підкомірець.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | підкомірчик | підкомірчики |
Родовий | підкомірчика | підкомірчиків |
Давальний | підкомірчикові, підкомірчику | підкомірчикам |
Знахідний | підкомірчик | підкомірчики |
Орудний | підкомірчиком | підкомірчиками |
Місцевий | на/у підкомірчику | на/у підкомірчиках |
Кличний | підкомірчику | підкомірчики |