пірилен
ПІРИЛЕН, -у, ч., фарм. Лікарський препарат; гангліоблокіратор, що його застосовують при гіпертонії, спазмах периферичних судин, виразковій хворобі шлунка та дванадцятипалої кишки тощо.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | пірилен | пірилени |
Родовий | пірилену | піриленів |
Давальний | піриленові, пірилену | піриленам |
Знахідний | пірилен | пірилени |
Орудний | піриленом | піриленами |
Місцевий | на/у пірилені | на/у піриленах |
Кличний | пірилене | пірилени |