рентгенотехніка
РЕНТГЕНОТЕХНІКА, -и, ж. Сукупність методів і апаратури, за допомогою яких одержують і використовують рентгенівське проміння в медицині, науці та техніці, а також виготовляють відповідні прилади, механізми тощо.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | рентгенотехніка | рентгенотехніки |
Родовий | рентгенотехніки | рентгенотехнік |
Давальний | рентгенотехніці | рентгенотехнікам |
Знахідний | рентгенотехніку | рентгенотехніки |
Орудний | рентгенотехнікою | рентгенотехніками |
Місцевий | на/у рентгенотехніці | на/у рентгенотехніках |
Кличний | рентгенотехніко | рентгенотехніки |
рентгенотехнік
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | рентгенотехнік | рентгенотехніки |
Родовий | рентгенотехніка | рентгенотехніків |
Давальний | рентгенотехнікові, рентгенотехніку | рентгенотехнікам |
Знахідний | рентгенотехніка | рентгенотехніків |
Орудний | рентгенотехніком | рентгенотехніками |
Місцевий | на/у рентгенотехніку, рентгенотехнікові | на/у рентгенотехніках |
Кличний | рентгенотехніку | рентгенотехніки |