розгарячкований
РОЗГАРЯЧКОВАНИЙ, а, е, діал. Розгарячений. Стояла [Мотря] з палаючими очима, розгарячкована, небезпечна у своїй готовності засудити, не вислухавши виправдання (Вільде, На порозі, 1955, 53).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | розгарячкований | розгарячкована | розгарячковане | розгарячковані |
Родовий | розгарячкованого | розгарячкованої | розгарячкованого | розгарячкованих |
Давальний | розгарячкованому | розгарячкованій | розгарячкованому | розгарячкованим |
Знахідний | розгарячкований, розгарячкованого | розгарячковану | розгарячковане | розгарячковані, розгарячкованих |
Орудний | розгарячкованим | розгарячкованою | розгарячкованим | розгарячкованими |
Місцевий | на/у розгарячкованому, розгарячкованім | на/у розгарячкованій | на/у розгарячкованому, розгарячкованім | на/у розгарячкованих |