синтагматика
СИНТАГМАТИКА, и, ж., лінгв. 1. Учення про членування мови на синтагми.
2. Учення про словосполучення.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | синтагматика | синтагматики |
Родовий | синтагматики | синтагматик |
Давальний | синтагматиці | синтагматикам |
Знахідний | синтагматику | синтагматики |
Орудний | синтагматикою | синтагматиками |
Місцевий | на/у синтагматиці | на/у синтагматиках |
Кличний | синтагматико | синтагматики |